LAST EPISODE

“ทะ-ทำไรครับ?” ร่างสูงเอ่ยถามเมื่ออีกฝ่ายจับข้อเท้าของเขาให้ยันมาด้านหน้าก่อนจะนั่งลงบนตัก

“อ่อยพี่มะลิไง”

จันทร์เจ้าว่าจบก็ใช้มือสวยทั้งสองปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของตนออกอย่างช้าๆ แต่คนตรงหน้าของเขาก็ไม่รีรอให้กระดุมทั้งหมดถูกปลดจนหมด มือหนาจับกระชากเสื้อเชิ้ตของเขาจนกระดุมที่เคยติดอยู่บนเสื้อผ้าก็หลุดกระจายออกพร้อมกับเผยเรือนร่างผิวขาวราวกับน้ำนมของร่างเล็ก

มือเล็กไล่ปลดกระดุมของอีกฝ่ายบ้าง ในขณะเดียวร่างสูงก็ไม่น้อยหน้า เล้าโลมไปทุกส่วนของคนตัวเล็กไม่หยุด

แม้แต่ริมฝีปากของจันทร์เจ้าก็ไม่เว้นให้ว่างเอาไว้เช่นกัน

“อื้ออออ~”

ด้วยความลำบากของการปลดกระดุมเสื้อนั้นก็ทำให้ความอดทนของร่างบางหมดเหมือนกัน ฝ่ามือเล็กทาบลงที่บ่าของอีกฝ่ายก่อนจะดันออกอย่างแรงจนริมฝีปากทั้งคู่ผละออกจากกัน แล้วจับกระชากเสื้อของร่างหนาออกจากกันทันที

“พี่ว่าตรงนี้มันจะปวดหลังนะ”

“...อุ้มจันทร์เจ้าหน่อยครับ” ร่างเล็กพูดจบก็คลี่ยิ้มน่ารัก ทำเอาคนตรงหน้าใจเต้นแรงจนเลือดสูบฉีดไปทั้งร่างกาย ทั้งใบหน้าของเขาออกสีแดงจนหน้าได้ชัด แต่ก็ไม่รอช้าให้ร่างเล็กยืนรอนาน แขนแกร่งทั้งสองรีบขยับช้อนร่างของอีกฝ่ายขึ้นมาก่อนจะเดินไปที่เตียงทันที

ทั้งห้องของพวกเขาที่เคยสะอาดสะอ้านไร้สิ่งของรกบนพื้น แต่เวลานี้บนพื้นก็ถูกประดับด้วยเสื้อผ้าของพวกเขาที่กระจัดกระจายอยู่รอบๆเตียง

เสื้อเชิ้ตสีขาวของจันทร์เจ้าที่ถูกกระชากยังคงอยู่บนร่างกายของเขาเช่นเดิม มันเป็นเพียงเศษผ้าชิ้นเดียวที่อยู่บนร่างกายในตอนนี้ก็ว่าได้ แถมถูกเปิดออกกว้างจนเผยผิวขาวที่มีรอยแดงอยู่ทั่วลำตัว แต่ก็คงเท่าเทียมกับร่างสูงที่อยู่บนร่างกายของเขา เพราะอีกฝ่ายนั้นก็มีแค่สแลคยาวสีดำเหลือไว้ชิ้นเดียวเช่นกัน

“อื้ออ...”

ใบหน้าน่ารักเบือนหน้าไปมาพร้อมกับหลับตากัดปากตัวเองเพราะความเสียวบริเวณยอดอก สองมือก็กำปลายหมอนแน่น ยิ่งไปกว่านั้นเสื้อเชิ้ตสีขาวก็แขนยาวจนกินมือของเขา มีเพียงนิ้วเรียวเพียงนิดที่โผล่ให้เห็น เจ้าของร่างหนาเองที่เห็นก็อดที่จะฟัดแก้มนุ่มคนรักของเขาแรงๆไม่ได้เลย

“ทำไมน่ารักแบบนี้”

“แล้วอยากให้น่ารักแบบไหน?” เสียงหวานเอ่ยตอบ มือเล็กก็พรางประครองใบหน้าคมของอีกฝ่ายเอาไว้ก่อนจะขยับตัวเล็กน้อยเพื่อประทับจูบอีกฝ่าย

ร่างสูงเปลี่ยนที่มานั่งข้างๆคนตัวเล็กก่อนจะใช้แรงอุ้มอีกฝ่ายขึ้นมานั่งบนตักของเขาและเอนตัวลงนอนให้จันทร์เจ้าคร่อมเขาอยู่อย่างนั้น หารู้ไม่ว่าแก่นกายของเขาก็ถูกบดเบียดด้วยตรงนั้นของร่างบางด้วย

“อยากให้น่ารักแบบนี้ครับ” มะลิว่าพร้อมกับใช้มือหนาของเขาทั้งสองลูบไล้ไปตามสะโพกของจันทร์เจ้า

“รู้ใช่ไหมว่าตอนแรกจันทร์เจ้าบอกพี่มะลิว่าอะไร?”

“…” เจ้าของร่างสูงถึงกับคิ้วขมวดเพราะลืมว่าอีกฝ่ายบอกอะไรกับเขา

“จันทร์เจ้าบอกว่า ให้จันทร์เจ้าทำอะไรให้เสร็จก่อน...แต่พี่มะลิงอแงนะ” ร่างบางว่าพรางใช้นิ้วชี้ลูบเบาๆตั้งแต่ต้นคอของอีกฝ่ายไล่ลงมาถึงใต้สะดือ

“…”

“เพราะฉะนั้น...พี่มะลิต้องโดนทำโทษนะ” ว่าจบร่างเล็กก็จับต้นขาอีกฝ่ายเอาไว้ก่อนจะขยับร่างลงมาด้านล่างจนใบหน้าที่ประดับด้วยแก้มน่ารักอยู่ในระดับเดียวกันกับพี่มะลิตัวน้อย

“พี่ยอมครับ”

“งั้นก็อยู่เฉยๆให้จันทร์เจ้าทำโทษนะ... 😊 ” คนตัวเล็กพูดจบก็ยกยิ้มน่ารักให้อีกฝ่าย ในเวลาเดียวกันนั้นมือทั้งสองก็ปลดตะขอและรูดซิปของอีกฝ่ายออกเรียบร้อยแล้ว

เรียวลิ้นไล่เลียแก่นกายของอีกฝ่ายจนตอนนี้มันฉ่ำเยิ้มด้วยน้ำสีใสจนทั่ว ทำเอาร่างเล็กคิดไปถึงความทรงจำวันที่เขาทำแบบนี้ให้ร่างสูงเป็นครั้งแรก ตอนนั้นเองพวกเขาไม่ได้เป็นอะไรกันเลยด้วยซ้ำ แต่วันนี้มันไม่เหมือนเดิมแล้ว พวกเขาทั้งคู่อยู่ในสถานะคู่หมั้นที่กำลังจะแต่งงานกันในเร็วๆนี้

คงจะแย่ถ้าพ่อรู้ว่าจันทร์เจ้าลูกสุดที่รักของพ่อเป็นแบบนี้ทั้งที่ยังไม่ได้แต่งงาน

จันทร์เจ้าคงจะถูกคุณพ่อปลาวาฬตีจนก้นลาย

“อืมมม...” ร่างสูงครางในลำคอเล็กน้อย ทั้งที่จริงแล้วเขาแทบอยากจะร้องออกมาดังๆแล้วอยากจะลุกขึ้นรุกอีกฝ่ายแรงๆเสียเดี๋ยวนี้ แต่ก็ต้องจำใจให้คนตัวเล็กทำโทษที่เขาไม่ยอมฟังคำของคนรัก แถมยังงอแงจนร่างบางต้องยอมให้เขา

ฝ่ามือเล็กที่ครอบครองแก่นกายของอีกฝ่ายเอาไว้เริ่มขยับเร็วขึ้น ซ้ำยังใช้ลิ้นร้อนของตัวเองเล้าโลมอีก สายตาก็พรางช้อนมองอีกฝ่ายด้วยเช่นกัน

ใช้เวลาไม่นานก็ดูเหมือนกันร่างสูงใกล้จะอยากปล่อยของแล้ว เจ้าของมือสวยก็ใช้นิ้วโป้งของเขาทำโทษอีกฝ่ายโดยปิดช่องทางเล็กๆของแก่นกายอีกฝ่ายเอาไว้ไม่ให้น้ำของอีกฝ่ายถูกปล่อยออกมา ทำเอาร่างสูงร้องในลำคออย่างเผลอตัวพร้อมยังมองคนตัวเล็กที่กำลังหัวเราะอย่างสนุกตรงหน้า

“อย่าดื้อกับจันทร์เจ้าอีกนะ” เสียงหวานเอ่ย

“อื้อออ...คะ- ครับ…” ร่างสูงตอบพร้อมทำนิ่วหน้าด้วยความทรมาน เห็นอย่างนั้นคนตัวเล็กเลยเอานิ้วออกและใช้มือขยับขึ้นลงพร้อมกับครอบครองสิ่งนั้นเอาไว้ด้วยริมฝีปากของตนจนมิดด้าม

ทันทีที่น้ำสีขาวขุ่นของอีกฝ่ายถูกปล่อยออกมา เรียวร้อนของจันทร์เจ้าก็ไล่เลียคราบน้ำจนหมด

ในใจมะลิคงอาจจะพ่นด่าคนรักตรงหน้าอยู่ก็ได้ แต่ทว่าตอนนี้เขากลับรู้สึกดีมากๆที่อีกฝ่ายทำแบบนี้จนเขาลืมโกรธคนรักไปเสียแล้ว

“อยากนอนเฉยๆไหม?” จันทร์เจ้าถามหลังจากที่เจ้าตัวขยับขึ้นมาคร่อมร่างสูงเอาไว้และใช้แขนทั้งสองยันหมอนเอาไว้

“จะทำให้พี่เหรอ?” อีกฝ่ายถามกลับพร้อมกับยิ้มให้

“ก็แล้วแต่...” ริมฝีบางเอ่ยเบาๆใกล้ๆหูของร่างสูง ทันทีนั้นเองแขนแกร่งก็โอบกอดคนตัวเล็กเอาไว้แล้วย้ายให้ร่างบางมาอยู่ใต้ร่างของเขาเอง

“ตาพี่บ้าง” เขาว่าแล้วยกยิ้มให้ก่อนจะใช้แขนทั้งสองรั้งเรียวขาขาวอีกอีกฝ่ายให้อ้าออกอย่างช้าๆ ก่อนจะใช้เรียวนิ้วคลึงช่องทางของคนตัวเล็กพร้อมกับเอนตัวลงขบเม้นไปตามเนื้อขาวของคนรักจนเป็นสีออกแดง

“อ๊ะ!” จันทร์เจ้าเผลอครางออกมาทำเอาอีกฝ่ายยกยิ้มสะใจเพราะได้แกล้งคนตรงหน้า

“แค่นิ้วเดียวเอง...” เขาว่าจบก็ถอนนิ้วออกแล้วเพิ่มเป็นสองก็จะสอดใส่เข้าไปทีละนิด พรางจ้องมองคนรักที่กัดริมฝีปากล่างจนแดง เห็นอย่างนั้นร่างสูงก็ก้มประทับจูบอีกฝ่ายทันที

“อื้อ!!”

เรียวลิ้นร้อนไล่ต้อนล้อเล่นอยู่นานก็ถอนออกพร้อมกับนิ้วที่สอดใส่เข้าไปข้างในด้วยเช่นกัน

“อ๊า!”

เสียงหวานก็ครางออกมาอย่างลืมตัวหลังจากที่แก่นกายของร่างสูงได้เข้าไปจนมิด

“จันทร์เจ้า...” มะลิเรียกชื่อคนรักเบาๆ พรางขยับแก่นกายอย่างเชื่องช้า

“อื้อออ...”

“อยากไปทะเลไหม?” เขาเอ่ยถามแต่ก็ยังไม่ได้หยุดขยับแต่อย่างใด

“อ๊ะ! ...มา...ถามอะไร อื้ออ...ตอนนี้!”

“งานแต่งของเรา...จัดริมทะเลดีไหมครับ?” ร่างสูงถามต่อแถมยังพรมจูบไปทั่วต้นคอของคนรักไม่หยุด

“อือ...อ๊ะ…อ๊า!” จันทร์เจ้าตอบในลำคอปนกับเสียงครางกระเส่า ทำเอาร่างหนาอยากจะทำแรงๆแต่ก็ยังอยากจะถนอมคนตัวเล็กเอาไว้ให้อยู่กับเขาทั้งคืนวันนี้

“อยากเห็นจันทร์เจ้าใส่มงกุฎดอกไม้จังครับ” ว่าจบเขาก็คลี่ยิ้มออกบางๆพร้อมกับประทับจูบเบาบางที่แก้มทั้งสองของคนรัก

“อื้อ...จะใส่...อ๊ะ...ให้ดูทั้ง...คืน…เลย”

“น่ารักแบบนี้กับพี่ไปตลอดเลยได้ไหม”

“อือออ...” ร่างเล็กตอบเขาในลำคออีกครั้งพร้อมกับกางวงแขนกอดคออีกฝ่ายเอาไว้แน่น เจ้าของร่างหนาเองก็เริ่มขยับเร็วขึ้นกว่าเดิมซ้ำเสียงหวานยังคงครางกระเส่าอยู่ข้างหูของเขาไม่หยุด

“อืม...”

“จันทร์เจ้า...รักพี่มะลิ...อ๊ะ...มากนะ...”

“ครับ” เจ้าของชื่อเอ่ยตอบและฟังคนรักของเขาต่อ แต่คงจะเริ่มฟังไม่รู้เรื่องเพราะได้ยินแต่เสียงหวานครางอยู่ข้างใบหูของเขา

“อ๊ะ!...เร็ว...อื้อออ...ช้าหน่อย...” คนตัวเล็กเอ่ยปากบอกแต่ทว่าร่างหนาก็ไม่ฟังสักเท่าไร ซ้ำยังทำแรงจนร่างเล็กเผลอร้องออกมาทุกจังหวะ

ร่างกายที่ชุ่มด้วยหยาดเหงื่อของทั้งคู่ยังคงขยับไม่มีแววว่าจะหยุดเลยแม้แต่น้อย เสียงเตียงก็ขยับตามจังหวะของพวกเขาทั้งคู่ด้วยเช่นกัน

จันทร์เจ้าพรางคิดในใจว่านี้มันจะไม่มากไปเหรอ เขาแทบจะหมดแรงจนอยากจะหลับไปอยู่แล้ว แต่ร่างสูงก็ยังไล่ดูดดุนขบกัดจนเขาตื่นตัวอยู่ตลอด ปากก็ว่าแล้วว่าอีกว่าไม่ไหวแต่เหมือนว่าผีบ้าจะเข้าสิงคนรักของเขา ทั้งไม่ฟังความแถมยังทำเขาจนเสียงของเขาเริ่มแหบเหนื่อย

ร่างสูงยังคงกระแทกเข้าหาไม่ละอย่างหนักหน่วง มือทั้งสองประสานเข้าหาคนรัก กำมันแน่นทุกครั้งที่เขาใกล้จะถึงจุดหมาย

จนเวลาผ่านไปเกือบสองชั่วโมง หน้าท้องเรียบของร่างเล็กก็เปรอะเปื้อนด้วยน้ำสีขาวขุ่นของตัวเองอยู่มาก เพราะร่างสูงตอดต้อนเขาเก่งจนเสร็จไปหลายครั้ง

ภาพสุดท้ายที่ร่างบางเห็นก็คงจะเป็นคนรักของเขาพร่ำบอกรักอยู่หลายครั้งพร้อมกับพรมจูบที่ใบหน้าของเขาและสุดท้ายเขาก็หลับใหลไปเพราะความเหนื่อย

ร่างสูงก็พึงพอใจแล้ว เขาจึงหยุดให้คนตัวเล็กพัก แถมยังด่าตัวเองในใจว่าเขานั้นทำให้คนรักเหนื่อยจนหลับ แต่ก็มีความสุขมากเช่นกันเพราะจันทร์เจ้าของเขาไม่ได้อัดอั้นอารมณ์และยอมทำตามที่เขาบอกทุกอย่าง โดยเฉพาะรอยข่วนที่ประดับหลังของเขาอยู่ในตอนนี้ซ้ำยังกัดต้นคอของเขาจนเป็นรอย แต่ถ้าจะมานั่งนับรอยกัน รอยที่เขานั้นทำให้อีกฝ่ายคงจะเยอะจนนับไม่ได้♥

เขาจัดการเช็ดตัวให้คนรักก่อนจะไปทำกิจของตนเองต่อที่ห้องน้ำ เสร็จก็มานอนกอดเจ้าแก้มนุ่มของเขา แต่ก็ไม่ลืมน้ำรักของเขาที่ยังคงอยู่ในตัวของร่างเล็กด้วย อีกฝ่ายคงไม่ยอมแน่ถ้าเขาจะเอาออกให้ เพราะเขาอาสาจะทำให้ทุกครั้งแต่จันทร์เจ้าของเขาก็ไม่เคยยอมสักครั้ง ถึงเขาจะงอแงแค่ไหนอีกฝ่ายก็ไม่มีท่าทีจะยอมเพราะรู้ว่าถ้าให้เขาทำให้มันคงจะไม่จบแค่นั้น เขาก็ได้แต่รอให้ถึงตอนเช้าจะดีกว่า หรือไม่ถ้าชิงเอาออกให้ตอนนี้มีหวังเขาก็ไม่ได้นอนแน่ๆ 😊

 --------------------------------------------------------------------------------------------------

อย่าลืมกลับไปเม้นบอกคำผิดเค้าหน่อยน้า ตาลายไปหมดแล้วววว 555555555 ช่วยด้วยยยย