LAST EPISODE

“ทะ-ทำไรครับ?” ร่างสูงเอ่ยถามเมื่ออีกฝ่ายจับข้อเท้าของเขาให้ยันมาด้านหน้าก่อนจะนั่งลงบนตัก

“อ่อยพี่มะลิไง”

จันทร์เจ้าว่าจบก็ใช้มือสวยทั้งสองปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของตนออกอย่างช้าๆ แต่คนตรงหน้าของเขาก็ไม่รีรอให้กระดุมทั้งหมดถูกปลดจนหมด มือหนาจับกระชากเสื้อเชิ้ตของเขาจนกระดุมที่เคยติดอยู่บนเสื้อผ้าก็หลุดกระจายออกพร้อมกับเผยเรือนร่างผิวขาวราวกับน้ำนมของร่างเล็ก

มือเล็กไล่ปลดกระดุมของอีกฝ่ายบ้าง ในขณะเดียวร่างสูงก็ไม่น้อยหน้า เล้าโลมไปทุกส่วนของคนตัวเล็กไม่หยุด

แม้แต่ริมฝีปากของจันทร์เจ้าก็ไม่เว้นให้ว่างเอาไว้เช่นกัน

“อื้ออออ~”

ด้วยความลำบากของการปลดกระดุมเสื้อนั้นก็ทำให้ความอดทนของร่างบางหมดเหมือนกัน ฝ่ามือเล็กทาบลงที่บ่าของอีกฝ่ายก่อนจะดันออกอย่างแรงจนริมฝีปากทั้งคู่ผละออกจากกัน แล้วจับกระชากเสื้อของร่างหนาออกจากกันทันที

“พี่ว่าตรงนี้มันจะปวดหลังนะ”

“...อุ้มจันทร์เจ้าหน่อยครับ” ร่างเล็กพูดจบก็คลี่ยิ้มน่ารัก ทำเอาคนตรงหน้าใจเต้นแรงจนเลือดสูบฉีดไปทั้งร่างกาย ทั้งใบหน้าของเขาออกสีแดงจนหน้าได้ชัด แต่ก็ไม่รอช้าให้ร่างเล็กยืนรอนาน แขนแกร่งทั้งสองรีบขยับช้อนร่างของอีกฝ่ายขึ้นมาก่อนจะเดินไปที่เตียงทันที

ทั้งห้องของพวกเขาที่เคยสะอาดสะอ้านไร้สิ่งของรกบนพื้น แต่เวลานี้บนพื้นก็ถูกประดับด้วยเสื้อผ้าของพวกเขาที่กระจัดกระจายอยู่รอบๆเตียง

เสื้อเชิ้ตสีขาวของจันทร์เจ้าที่ถูกกระชากยังคงอยู่บนร่างกายของเขาเช่นเดิม มันเป็นเพียงเศษผ้าชิ้นเดียวที่อยู่บนร่างกายในตอนนี้ก็ว่าได้ แถมถูกเปิดออกกว้างจนเผยผิวขาวที่มีรอยแดงอยู่ทั่วลำตัว แต่ก็คงเท่าเทียมกับร่างสูงที่อยู่บนร่างกายของเขา เพราะอีกฝ่ายนั้นก็มีแค่สแลคยาวสีดำเหลือไว้ชิ้นเดียวเช่นกัน

“อื้ออ...”

ใบหน้าน่ารักเบือนหน้าไปมาพร้อมกับหลับตากัดปากตัวเองเพราะความเสียวบริเวณยอดอก สองมือก็กำปลายหมอนแน่น ยิ่งไปกว่านั้นเสื้อเชิ้ตสีขาวก็แขนยาวจนกินมือของเขา มีเพียงนิ้วเรียวเพียงนิดที่โผล่ให้เห็น เจ้าของร่างหนาเองที่เห็นก็อดที่จะฟัดแก้มนุ่มคนรักของเขาแรงๆไม่ได้เลย

“ทำไมน่ารักแบบนี้”

“แล้วอยากให้น่ารักแบบไหน?” เสียงหวานเอ่ยตอบ มือเล็กก็พรางประครองใบหน้าคมของอีกฝ่ายเอาไว้ก่อนจะขยับตัวเล็กน้อยเพื่อประทับจูบอีกฝ่าย

ร่างสูงเปลี่ยนที่มานั่งข้างๆคนตัวเล็กก่อนจะใช้แรงอุ้มอีกฝ่ายขึ้นมานั่งบนตักของเขาและเอนตัวลงนอนให้จันทร์เจ้าคร่อมเขาอยู่อย่างนั้น หารู้ไม่ว่าแก่นกายของเขาก็ถูกบดเบียดด้วยตรงนั้นของร่างบางด้วย

“อยากให้น่ารักแบบนี้ครับ” มะลิว่าพร้อมกับใช้มือหนาของเขาทั้งสองลูบไล้ไปตามสะโพกของจันทร์เจ้า

“รู้ใช่ไหมว่าตอนแรกจันทร์เจ้าบอกพี่มะลิว่าอะไร?”

“…” เจ้าของร่างสูงถึงกับคิ้วขมวดเพราะลืมว่าอีกฝ่ายบอกอะไรกับเขา

“จันทร์เจ้าบอกว่า ให้จันทร์เจ้าทำอะไรให้เสร็จก่อน...แต่พี่มะลิงอแงนะ” ร่างบางว่าพรางใช้นิ้วชี้ลูบเบาๆตั้งแต่ต้นคอของอีกฝ่ายไล่ลงมาถึงใต้สะดือ

“…”

“เพราะฉะนั้น...พี่มะลิต้องโดนทำโทษนะ” ว่าจบร่างเล็กก็จับต้นขาอีกฝ่ายเอาไว้ก่อนจะขยับร่างลงมาด้านล่างจนใบหน้าที่ประดับด้วยแก้มน่ารักอยู่ในระดับเดียวกันกับพี่มะลิตัวน้อย

“พี่ยอมครับ”

“งั้นก็อยู่เฉยๆให้จันทร์เจ้าทำโทษนะ... 😊 ” คนตัวเล็กพูดจบก็ยกยิ้มน่ารักให้อีกฝ่าย ในเวลาเดียวกันนั้นมือทั้งสองก็ปลดตะขอและรูดซิปของอีกฝ่ายออกเรียบร้อยแล้ว

เรียวลิ้นไล่เลียแก่นกายของอีกฝ่ายจนตอนนี้มันฉ่ำเยิ้มด้วยน้ำสีใสจนทั่ว ทำเอาร่างเล็กคิดไปถึงความทรงจำวันที่เขาทำแบบนี้ให้ร่างสูงเป็นครั้งแรก ตอนนั้นเองพวกเขาไม่ได้เป็นอะไรกันเลยด้วยซ้ำ แต่วันนี้มันไม่เหมือนเดิมแล้ว พวกเขาทั้งคู่อยู่ในสถานะคู่หมั้นที่กำลังจะแต่งงานกันในเร็วๆนี้

คงจะแย่ถ้าพ่อรู้ว่าจันทร์เจ้าลูกสุดที่รักของพ่อเป็นแบบนี้ทั้งที่ยังไม่ได้แต่งงาน

จันทร์เจ้าคงจะถูกคุณพ่อปลาวาฬตีจนก้นลาย

“อืมมม...” ร่างสูงครางในลำคอเล็กน้อย ทั้งที่จริงแล้วเขาแทบอยากจะร้องออกมาดังๆแล้วอยากจะลุกขึ้นรุกอีกฝ่ายแรงๆเสียเดี๋ยวนี้ แต่ก็ต้องจำใจให้คนตัวเล็กทำโทษที่เขาไม่ยอมฟังคำของคนรัก แถมยังงอแงจนร่างบางต้องยอมให้เขา

ฝ่ามือเล็กที่ครอบครองแก่นกายของอีกฝ่ายเอาไว้เริ่มขยับเร็วขึ้น ซ้ำยังใช้ลิ้นร้อนของตัวเองเล้าโลมอีก สายตาก็พรางช้อนมองอีกฝ่ายด้วยเช่นกัน

ใช้เวลาไม่นานก็ดูเหมือนกันร่างสูงใกล้จะอยากปล่อยของแล้ว เจ้าของมือสวยก็ใช้นิ้วโป้งของเขาทำโทษอีกฝ่ายโดยปิดช่องทางเล็กๆของแก่นกายอีกฝ่ายเอาไว้ไม่ให้น้ำของอีกฝ่ายถูกปล่อยออกมา ทำเอาร่างสูงร้องในลำคออย่างเผลอตัวพร้อมยังมองคนตัวเล็กที่กำลังหัวเราะอย่างสนุกตรงหน้า

“อย่าดื้อกับจันทร์เจ้าอีกนะ” เสียงหวานเอ่ย

“อื้อออ...คะ- ครับ…” ร่างสูงตอบพร้อมทำนิ่วหน้าด้วยความทรมาน เห็นอย่างนั้นคนตัวเล็กเลยเอานิ้วออกและใช้มือขยับขึ้นลงพร้อมกับครอบครองสิ่งนั้นเอาไว้ด้วยริมฝีปากของตนจนมิดด้าม

ทันทีที่น้ำสีขาวขุ่นของอีกฝ่ายถูกปล่อยออกมา เรียวร้อนของจันทร์เจ้าก็ไล่เลียคราบน้ำจนหมด

ในใจมะลิคงอาจจะพ่นด่าคนรักตรงหน้าอยู่ก็ได้ แต่ทว่าตอนนี้เขากลับรู้สึกดีมากๆที่อีกฝ่ายทำแบบนี้จนเขาลืมโกรธคนรักไปเสียแล้ว

“อยากนอนเฉยๆไหม?” จันทร์เจ้าถามหลังจากที่เจ้าตัวขยับขึ้นมาคร่อมร่างสูงเอาไว้และใช้แขนทั้งสองยันหมอนเอาไว้

“จะทำให้พี่เหรอ?” อีกฝ่ายถามกลับพร้อมกับยิ้มให้

“ก็แล้วแต่...” ริมฝีบางเอ่ยเบาๆใกล้ๆหูของร่างสูง ทันทีนั้นเองแขนแกร่งก็โอบกอดคนตัวเล็กเอาไว้แล้วย้ายให้ร่างบางมาอยู่ใต้ร่างของเขาเอง

“ตาพี่บ้าง” เขาว่าแล้วยกยิ้มให้ก่อนจะใช้แขนทั้งสองรั้งเรียวขาขาวอีกอีกฝ่ายให้อ้าออกอย่างช้าๆ ก่อนจะใช้เรียวนิ้วคลึงช่องทางของคนตัวเล็กพร้อมกับเอนตัวลงขบเม้นไปตามเนื้อขาวของคนรักจนเป็นสีออกแดง

“อ๊ะ!” จันทร์เจ้าเผลอครางออกมาทำเอาอีกฝ่ายยกยิ้มสะใจเพราะได้แกล้งคนตรงหน้า

“แค่นิ้วเดียวเอง...” เขาว่าจบก็ถอนนิ้วออกแล้วเพิ่มเป็นสองก็จะสอดใส่เข้าไปทีละนิด พรางจ้องมองคนรักที่กัดริมฝีปากล่างจนแดง เห็นอย่างนั้นร่างสูงก็ก้มประทับจูบอีกฝ่ายทันที

“อื้อ!!”

เรียวลิ้นร้อนไล่ต้อนล้อเล่นอยู่นานก็ถอนออกพร้อมกับนิ้วที่สอดใส่เข้าไปข้างในด้วยเช่นกัน

“อ๊า!”

เสียงหวานก็ครางออกมาอย่างลืมตัวหลังจากที่แก่นกายของร่างสูงได้เข้าไปจนมิด

“จันทร์เจ้า...” มะลิเรียกชื่อคนรักเบาๆ พรางขยับแก่นกายอย่างเชื่องช้า

“อื้อออ...”

“อยากไปทะเลไหม?” เขาเอ่ยถามแต่ก็ยังไม่ได้หยุดขยับแต่อย่างใด

“อ๊ะ! ...มา...ถามอะไร อื้ออ...ตอนนี้!”

“งานแต่งของเรา...จัดริมทะเลดีไหมครับ?” ร่างสูงถามต่อแถมยังพรมจูบไปทั่วต้นคอของคนรักไม่หยุด

“อือ...อ๊ะ…อ๊า!” จันทร์เจ้าตอบในลำคอปนกับเสียงครางกระเส่า ทำเอาร่างหนาอยากจะทำแรงๆแต่ก็ยังอยากจะถนอมคนตัวเล็กเอาไว้ให้อยู่กับเขาทั้งคืนวันนี้

“อยากเห็นจันทร์เจ้าใส่มงกุฎดอกไม้จังครับ” ว่าจบเขาก็คลี่ยิ้มออกบางๆพร้อมกับประทับจูบเบาบางที่แก้มทั้งสองของคนรัก

“อื้อ...จะใส่...อ๊ะ...ให้ดูทั้ง...คืน…เลย”

“น่ารักแบบนี้กับพี่ไปตลอดเลยได้ไหม”

“อือออ...” ร่างเล็กตอบเขาในลำคออีกครั้งพร้อมกับกางวงแขนกอดคออีกฝ่ายเอาไว้แน่น เจ้าของร่างหนาเองก็เริ่มขยับเร็วขึ้นกว่าเดิมซ้ำเสียงหวานยังคงครางกระเส่าอยู่ข้างหูของเขาไม่หยุด

“อืม...”

“จันทร์เจ้า...รักพี่มะลิ...อ๊ะ...มากนะ...”

“ครับ” เจ้าของชื่อเอ่ยตอบและฟังคนรักของเขาต่อ แต่คงจะเริ่มฟังไม่รู้เรื่องเพราะได้ยินแต่เสียงหวานครางอยู่ข้างใบหูของเขา

“อ๊ะ!...เร็ว...อื้อออ...ช้าหน่อย...” คนตัวเล็กเอ่ยปากบอกแต่ทว่าร่างหนาก็ไม่ฟังสักเท่าไร ซ้ำยังทำแรงจนร่างเล็กเผลอร้องออกมาทุกจังหวะ

ร่างกายที่ชุ่มด้วยหยาดเหงื่อของทั้งคู่ยังคงขยับไม่มีแววว่าจะหยุดเลยแม้แต่น้อย เสียงเตียงก็ขยับตามจังหวะของพวกเขาทั้งคู่ด้วยเช่นกัน

จันทร์เจ้าพรางคิดในใจว่านี้มันจะไม่มากไปเหรอ เขาแทบจะหมดแรงจนอยากจะหลับไปอยู่แล้ว แต่ร่างสูงก็ยังไล่ดูดดุนขบกัดจนเขาตื่นตัวอยู่ตลอด ปากก็ว่าแล้วว่าอีกว่าไม่ไหวแต่เหมือนว่าผีบ้าจะเข้าสิงคนรักของเขา ทั้งไม่ฟังความแถมยังทำเขาจนเสียงของเขาเริ่มแหบเหนื่อย

ร่างสูงยังคงกระแทกเข้าหาไม่ละอย่างหนักหน่วง มือทั้งสองประสานเข้าหาคนรัก กำมันแน่นทุกครั้งที่เขาใกล้จะถึงจุดหมาย

จนเวลาผ่านไปเกือบสองชั่วโมง หน้าท้องเรียบของร่างเล็กก็เปรอะเปื้อนด้วยน้ำสีขาวขุ่นของตัวเองอยู่มาก เพราะร่างสูงตอดต้อนเขาเก่งจนเสร็จไปหลายครั้ง

ภาพสุดท้ายที่ร่างบางเห็นก็คงจะเป็นคนรักของเขาพร่ำบอกรักอยู่หลายครั้งพร้อมกับพรมจูบที่ใบหน้าของเขาและสุดท้ายเขาก็หลับใหลไปเพราะความเหนื่อย

ร่างสูงก็พึงพอใจแล้ว เขาจึงหยุดให้คนตัวเล็กพัก แถมยังด่าตัวเองในใจว่าเขานั้นทำให้คนรักเหนื่อยจนหลับ แต่ก็มีความสุขมากเช่นกันเพราะจันทร์เจ้าของเขาไม่ได้อัดอั้นอารมณ์และยอมทำตามที่เขาบอกทุกอย่าง โดยเฉพาะรอยข่วนที่ประดับหลังของเขาอยู่ในตอนนี้ซ้ำยังกัดต้นคอของเขาจนเป็นรอย แต่ถ้าจะมานั่งนับรอยกัน รอยที่เขานั้นทำให้อีกฝ่ายคงจะเยอะจนนับไม่ได้♥

เขาจัดการเช็ดตัวให้คนรักก่อนจะไปทำกิจของตนเองต่อที่ห้องน้ำ เสร็จก็มานอนกอดเจ้าแก้มนุ่มของเขา แต่ก็ไม่ลืมน้ำรักของเขาที่ยังคงอยู่ในตัวของร่างเล็กด้วย อีกฝ่ายคงไม่ยอมแน่ถ้าเขาจะเอาออกให้ เพราะเขาอาสาจะทำให้ทุกครั้งแต่จันทร์เจ้าของเขาก็ไม่เคยยอมสักครั้ง ถึงเขาจะงอแงแค่ไหนอีกฝ่ายก็ไม่มีท่าทีจะยอมเพราะรู้ว่าถ้าให้เขาทำให้มันคงจะไม่จบแค่นั้น เขาก็ได้แต่รอให้ถึงตอนเช้าจะดีกว่า หรือไม่ถ้าชิงเอาออกให้ตอนนี้มีหวังเขาก็ไม่ได้นอนแน่ๆ 😊

 --------------------------------------------------------------------------------------------------

อย่าลืมกลับไปเม้นบอกคำผิดเค้าหน่อยน้า ตาลายไปหมดแล้วววว 555555555 ช่วยด้วยยยย

CUT hate ep.31 ♥

Music : Surprise Party - Hoodie Allen (feat. Blackbear)

 ริมฝีบางอิ่มสีเชอร์รี่ถูกครอบครองไปเสียแล้วโดนไม่ทันตั้งตัว  ต้นขาแน่นครอบครองสะโพกของร่างสูงเอาไว้ นั่งทับด้วยน้ำหนักทั้งหมด ถอดจูบอันเร่าร้อนก่อนที่จะใช้ลำตัวเอี้ยวตัวล้มนอนทับอีกคนเอาไว้ให้จมไปกับเตียงนุ่ม เอื้อมไปหยิบโทรศัพท์เครื่องสวยมาไว้ในมือก่อนจะกดเลือกเพลงและเปิดมันไม่ลืมที่จะปรับเสียงให้ดังที่สุด นิ้วเล็กจิ้มลงบนหน้าจออีกครั้งเพื่อกดให้เล่นเพลงแบบวนลูปเพียงเพลงเดียว

เสียงเพลงคลอท่อนอินโทรด้วยจังหวะหนักหน่วง เอวที่สมส่วนขยับเบาๆไปพร้อมกับจังหวะเพลง มือหนาเอาก็ถูกบังคับด้วยมือเล็กของจีมินให้มันประคองเอาไว้ที่เอวคอด ริมฝีปากอิ่มประทับจูบบางเบาไปตามซอกคอของจองกุก สะโพกก็พลางขยับไปตามเพลงเช่นเดิม

ความรู้สึกที่เหมือนขาดมานานก็แทบพลุ่งพล่านระเบิดออกมาทั้งคู่ แต่เหมือนว่าจองกุกจะกลั้นเอาไว้ไม่อยู่ มือหนาเปลี่ยนจากจับสะโพกย้ายมาประคองใบหน้างามดุจสตรีของคนรักให้ขึ้นมาระดับเดียวกันพร้อมกับจูบอย่างเร่าร้อน ลิ้นร้อนเกี่ยวกระหวัดไปมาในโพรงปากอยู่นาน

“ใจเย็นๆน่า” จีมินว่า มือเล็กดันไหล่เอาไว้เสียก่อน ปลายนิ้วปรับเปลี่ยนย้ายมาที่ริมฝีปากของจองกุกเป็นสัญญาณว่าให้หยุด เจ้าตัวก็ว่าง่าย จีมินเห็นอย่างงั้นก็ยกยิ้มอย่างพอใจก่อนจะย้ายตัวเองให้อยู่ให้ระดับที่ต่ำลงมา มือเล็กค่อยๆปลดเชือกกางเกงนอนของจองกุกออกและถกลงอย่างช้าๆนุ่มนวล

อุ้งมือเดิมค่อยๆให้จับแก่นกายตั้งขึ้นและชักมันขึ้นลงอย่างช้าๆ เจ้าตัวก้มลงไปที่ตรงนั้นก่อนจะใช้ริมฝีปากครอบครองส่วนด้านบนเอาไว้ เรียวลิ้นเลียไปทั่วก่อนเรื่อยๆเนิบๆ ปอยผมหลายเส้นบดบังใบหน้าของจีมินขณะที่กำลังครอบครองส่วนนั้นอยู่ จองกุกเองแทบอดใจไม่ไหวไม่ทันถึงไหนเขาก็แทบเสร็จเสียแล้วแต่ก็ต้องกลั้นใจเอาไว้

บทเพลงบรรเลงมาเรื่อย วนลูปไปหลายครั้ง มือเล็กที่จับแก่นกายเอาไว้ก็เร่งจังหวะขึ้นเรื่อยๆ น้ำใสๆจากปากก็ทำให้มันง่ายขึ้น  เร่งจังหวะขึ้นอีกหน่อยบวกกับการที่จีมินก็ใช้ปากร่วมด้วยราวกับมันเป็นไอศกรีมรสโปรด

จนเวลาผ่านไปสักพักจองกุกก็ต้องยอมจำนนเพราะลีลาของจีมิน น้ำสีขาวขุ่นถูกปล่อยพุ่งเข้าไปภายในปากของจีมิน จีมินไม่ได้รังเกียจแถมยังใช้ลิ้นเลียไปที่แก่นทั้งแท่ง กลืนลงไปพร้อมกับยกยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ให้จองกุก

“เหนื่อยแล้ว...” จีมินว่าก่อนจะล้มตัวลงนอนข้างๆ จองกุกไม่รีรอก็ขโมยจูบทันที มือหนาก็ไม่ว่างเปล่าปลดเปลื้องเสื้อผ้าของจีมินและโยนมันไปทั่วพื้นห้องนอน

“จะได้เหนื่อยกว่านี้อีก…พร้อมรึยัง?” จองกุกว่า ใช้มือจับต้นขาขาวให้แยกออกและใช้แขนดันเอาไว้กันข้อพับขายันเอาไว้กับเตียงก่อนจะเอ่ยปากถาม

“อือ” เสียงขานตอบเบาในลำคอจากจีมินที่จองกุกที่อยู่ใกล้ๆก็ได้ยินแต่เจ้าตัวก็กลับแกล้งและใช้มืออีกข้างที่ว่างจับแก่มกายของตนเอาไว้จ่อที่ต้นทางแล้ว

“หืม...ถามว่า พร้อมรึยัง??” จองกุกแกล้งถามอีกครั้ง เอี้ยวลำตัวก้มลงซุกไซ้คอขาว

“อือ...พะ–อ๊ะ!” ยังไม่ทันที่จีมินได้ตอบเต็มปากเต็มคำจองกุกก็สอดใส่กระแทกเข้ามาเสียแล้ว ทำเอาคนตัวเล็กร้องออกมาทันที คอระหงก็ถูกขบกัดจนขึ้นรอยแดงระเรื่อเป็นคิสมาร์ค

สะโพกหนาขยับอย่างช้าๆไม่รีบเร่งพลางฟังเสียงครางจากคนรักที่ใช้มือทั้งสองข้างจิกลงที่แผ่นหลังหนาเอาไว้ แต่จองกุกก็แทบลืมความเจ็บนั้นไปได้เลยเพราะเขากำลังรู้สึกดีอยู่อีกต่างหาก

“อ๊ะ–จะ...จองกุก เร็วหน่อย” จีมินพูดติดขัดเพราะถูกอารมณ์เข้าแทรก พูดเบาอยู่ข้างใบหูของจองกุก พอได้ยินอย่างงั้นจองกุกเองก็ต้องทำตามคำสั่ง แก่นกายของจีมินถูเสียดสีด้วยหน้าท้องแกร่งที่ถาโถมกายขยับเร็วขึ้นจากเดิม

“ชอบไหม?” จองกุกเอี้ยวตัวขึ้นเล็กน้อยเอ่ยปากถาม

“อ๊ะ! อื้ออ~...”

“ถ้าไม่ตอบจะพอแล้วนะ”

“ชะ...ชอบ ชอบแบบนะ–อ๊ะ! อ๊ะ! อ๊ะ!” เป็นอีกครั้งที่จองกุกช่วงชิงจังหวะที่จีมินเริ่มเอ่ยปากพูดเขาก็กระแทกกลับไปทั้งแรงและเร็ว ทำเอาจีมินร้องครางเพราะความเสียว จองกุกเองก็ชอบมันไม่แพ้กันที่ได้ยินแบบนั้น

เวลาก็ล่วงเลยไปเกือบสามชั่วโมง เมคเลิฟที่จีมินเป็นคนสตาร์ทเครื่องทำเอาเจ้าตัวนอนหลับปุ๋ยเป็นผักให้จองกุกได้แทะโลมไปทั้งร่างกาย จีมินเหนื่อยจนหลับไปเพราะตัวเองนั้นเสร็จไปห้าครั้ง เทียบกับจองกุกที่เสร็จไปแค่สามครั้งก็คนละชั้นกันแล้ว จองกุกเองก็หายไข้ขาดแบบปลิดทิ้งแบบที่จีมินบอกจริงๆ วันนี้หากใครเห็นเขาเดินไปเดินมาแล้วยิ้มอยู่คนเดียวสาเหตุก็ไม่ไกลไปจาก ปาร์ค จีมิน แน่นอน

อ่านแล้วอย่าลืมกลับไปคอมเม้นกันน้า :D 

HATE JKDay's Special

“ออนท็อปไง”

ทันที่ที่สิ้นเสียงของจองกุก เขาก็ใช้มือทั้งสองปลดกางเกงของคนตรงหน้าทันที เขาโยนมันออกไปแล้วเริ่มจูบไปตามร่างเล็กอีกครั้งจนเกิดรอย เสียงครางกระเส่าดังอยู่ตลอด จองกุกคิดว่ามันเป็นเสียงที่เร้าใจสำครับเขามาก ตอนแรกเขาจะให้จีมินถอดเสื้อผ้าออกให้แต่ตอนนี้จองกุกทนไม่ไหวแล้วด้วยซ้ำ เขาจัดการปลดเปลื้องเสื้อผ้าออกทันทีเหลือเพียงกางเกงยีนส์ขาดๆตัวโปรดเอาไว้อย่างเดียว

“อื้อ!”

ร่างสูงบดจูบอีกครั้งแล้วอุ้มคนตัวเล็กขึ้นมาให้คร่อมตนเองทันที จีมินไม่ทันตั้งตัวก็ได้แต่นั่งตัวแข็งอยู่บนตัวของจองกุกแบบนั้น จนเจ้าตัวท้วงถามอีกครั้ง

“สัญญาน่ะ กูทวงแล้ว” จองกุกว่า

“ตะ แต่...”

“หน้าแดงหมดแล้วนะ”

“ปิดไฟได้ไหม?” ร่างเล็กถามเสียงเบา

“ปิดแล้วต้องทำนะ หึ!”

สิ้นเสียงนั้นจีมินก็ยันตัวเองลุกออกจากเตียงเดินไปปิดไฟทันที ทั้งๆที่ไม่มีเสื้อผ้าเหลืออยู่บนตัวแม้แต่ชิ้นเดียว แต่อย่างว่าผู้ชายทั้งคู่ก็มีอะไรเหมือนกันแต่เพียงร่างเล็กนั้นดูน่าทะนุถนอมเสียมากกว่า ทันทีที่ไฟถูกปิดลงทั้งห้องก็ตกอยู่ในความมืด

จีมินหันหลังเพื่อที่จะกลับไปที่เตียงแต่ทว่าร่างสูงนั้นมายืนต่อหน้าเมื่อไรก็ไม่รู้ สองแขนแกร่งอุ้มร่างเล็กขึ้นอีกครั้งพรมจูบไปทั่วต้นคอ ซ้ำยังกัดจนเกิดรอยฟันคม แผ่นหลังของคนตัวเล็กถูไปกับกำแพงอยู่หลายครั้งเพราะร่างสูงกระชับกอดอยู่หลายครั้ง

สองแขนเล็กกอดคอคนตัวโตเอาไว้แน่นเพราะกลัวว่าจะตก สองขาก็เกี่ยวเอาไว้ที่เอวด้วยเช่นกัน จนกระทั่งจีมินถูกอุ้มไปที่เตียงอีกครั้งแต่ครั้งนี้จีมินเป็นคนขึ้นคร่อมก่อนและเริ่มปลดตะขอกางเกงออกจนเผยให้เห็นแก่นกายของคนรักตรงหน้า

มือเล็กจับแก่นกายรูดขึ้นลงอย่างช้าๆจนร่างสูงเผลอครางเสียงต่ำเพราะความเสียว เรียวลิ้นลากไปตามแก่นกาย ทำซ้ำอยู่หลายครั้งก่อนที่จะครอบครองทั้งแก่นด้วยริมฝีปากหนา น้ำใสๆหยดไหลตามออกมาจนลื่นไปทั้งแก่น ร่างเล็กเริ่มใช้จังหวะเร็วขึ้นและเร็วขึ้นกว่าเดิมจนจองกุกใช้มือหนากดศีรษะร่างเล็กเอาไว้ ตาเรียวเบิกกว้างเพราะความตกใจเลยจะดันตัวเองขึ้นแต่มือหนาของจองกุกก็ยังกดเอาไว้อยู่

“ซี๊ดดดด...”

“อื้ออ” จีมินท้วงในลำคออย่างช่วยไม่ได้ เพราะตอนนี้จองกุกเสร็จในปากของขาเรียบร้อย จีมินดันตัวเองขึ้นก่อนจะกลืนน้ำรักของจองกุกลงไปหมดอย่างไม่รังเกียจ ซ้ำยังใช้ลิ้นของตนเลียน้ำสีขาวขุ่นที่เปรอะเปื้อนที่มือตัวเองด้วย

“น่ารักจัง” จองกุกว่าพลางใช้มือลูบหัวจีมินไปมา

ร่างเล็กดันตัวเองขึ้นคร่อมจองกุกอีกครั้ง จับแก่นกายของอีกฝ่ายให้ตั้งขึ้นแล้วใช้ช่องทางด้านหลังของตัวเองถูกับแก่นกายนั้นแล้วก็นั่งลงบนมันอย่างช้าๆจนเผลอกัดริมฝีปากของตนเองและครางออกมาในที่สุด

“อ๊า!”

“ยังเข้าไม่หมดเลย แน่นชิบ” จองกุกว่าใช้มือทั้งสองกุมเอวคอดเอาไว้แล้วบีบขย้ำด้วยความหมั่นเขี้ยว

จนกระทั่งทั้งแก่นกายของจองกุกเข้าไปในช่องทางนุ่มของจีมินจนมิดด้าม จีมินเริ่มขยับขึ้นลงช้าๆ สองมือขึ้นหน้าท้องของจองกุกเอาไว้ เอวดอกขยับขึ้นลงเร็วขึ้นเรื่อยๆ เสียงครางกระเส่าทำเอาจองกุกเอาเกือบเสร็จแต่ก็ยัง

เอวแกร่งที่ตอนแรกยังคงไม่ขยับเพราะให้คนตัวเล็กตรงหน้าได้ควบคุมการขยับเองและแล้วจังหวะที่เอวบางยกขึ้นเจ้าของเอวแกร่งก็กระแทกสวนขึ้นไปทันทีทั้งแก่น

“อ๊ะๆ ๆ อื้อ...จอง...กุก เร็วอีก”

“ซี๊ดดดดดดดด”

สองแขนก็จับเอวเล็กเอาไว้ไม่ให้หนีไปไหนพร้อมกับลดสะโพกลงจนแก่นกายเกือบหลุดและกระแทกกลับเข้าไปอีกหลายครั้งจนน้ำสีขาวขุ่นของคนตัวเล็กพุ่งออกมากระจายอยู่บนหน้าท้องแกร่ง แต่เห็นอย่างงั้นร่างหนาก็ยังไม่หยุดซ้ำยังกระแทกสวนกลับเร็วและแรงขึ้นกว่าเดิมจนเสร็จ น้ำรักทะลักออกมากจากช่องทางนุ่มของจีมิน

ร่างเล็กถูกพลิกให้กลับมาอยู่ด้านล่างแทน สองขาถูกยกขึ้นจนสะโพกเกยอยู่บนตักของร่างหนา แก่นกายถูกสอดใส่เข้ามาอีกครั้งพร้อมกับลงมาขบกัดที่ยอดอก จีมินตกใจเลยแอ่นขึ้นตามสองแขนกอดร่างหนาเอาไว้แน่น

ทั้งคู่ขยับไปพร้อมๆกันเพราะแรงจากร่างหนากระแทกเข้ามาซ้ำแล้วซ้ำเล่า เสียงครางเร่าร้อนของคนตัวเล็กดังลั่นและไม่มีท่าทีว่าจะหยุด พร้อมกับเสียงเนื้อที่กระทบกันดังด้วยเช่นกันแต่จองกุกก็ไม่ลืมจับแก่นกายของคนตัวเล็กเอาไว้ขยับมันขึ้นเล็กอยู่ตลอดจนกระทั่งน้ำสีขาวขุ่นพุ่งออกมาอีกครั้ง

“อ๊า...อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ! จองกุก อื้อ!~” สิ้นชื่อของคนรักเจ้าของชื่อก็ประกบจูบทันที เรียวลิ้นไล่ไปตามฟันขาว ดูดดุนลิ้นของคนตัวเล็กจนพอใจจนน้ำใสไหลออกจากมุมปากแต่ก็ยังไม่หยุดสอดใส่เข้ามา

สองแขนแกร่งยกร่างเล็กพลิกอยู่อีกท่าทั้งๆที่ยังเชื่อมกันอยู่และกระแทกเข้ามา มือเล็กกำผ้าปูที่นอนแน่นเผลอครางออกมาอย่างดังเพราะความเสียว

“จีมินอ่า ไม่ไหวแล้ว...ซี๊ดดด”

“อ๊ะ ๆ ๆ ๆ เร็วอีก จองกุก อ๊า! แรงอีก...ไม่ไหวแล้ว” จองกุกทำตามอย่างง่าย ตอนแรกเขาอยากจะทะนุถนอมร่างเล็กให้มากกว่านี้แต่เมื่อร่างเล็กเอ่ยปากขอมาจองกุกก็จะสนองให้

เวลาผ่านไปเกือบสองชั่วโมงทั่งคู่ก็ยังไม่เสร็จภารกิจรักเสียที แต่สุดท้ายแล้วจีมินก็เหนื่อยจนสลบอยู่ในอ้อมกอดของคนตัวโตทั้งๆที่จองกุกยังไม่เสร็จเลยด้วยซ้ำ แต่ถึงยังไงจองกุกก็ทำต่อจนตัวเองเสร็จทั้งๆที่จีมินเองก็หลับไหลไปแล้ว

สองแขนแกร่งอุ้มคนตัวเล็กขึ้นไปไว้ที่โซฟาก่อนจะถอดผ้าปูที่นอนเดิมออกเพราะมันเต็มไปด้วยน้ำรักของเขาทั้งคู่แล้วอุ้มคนรักของตนกลับมาไว้ที่เตียงและจัดที่นอนให้พร้อมกับไม่ลืมว่าจะมุดเข้าไปในผ้าห่มแล้วนอนกอดเจ้าตัวเล็กของเขาเอาไว้ทั้งๆที่น้ำรักของเขายังค้างอยู่ในตัวของจีมินอยู่ จองกุกไม่ได้อาบน้ำให้เพราะว่าเขาเองก็เหนื่อยจนเกือบหมดแรงเหมือนกันแต่พอเห็นหน้าของคนตัวเล็กเจ้าตัวเองก็หยุดยิ้มไม่ได้

เขาหลับตาลงไปทั้งๆที่ยังยิ้มอยู่แบบนั้น จีมินเองยังครางในลำคอเพราะถูกกอดรัด จองกุกเห็นอย่างงั้นเลยคลายกอดออกนิดหน่อยแต่แขนเล็กก็กระชากตัวเองให้เข้าไปอยู่ในอ้อมกอดจนหน้าจมไปในอกของจองกุก ทั้งคู่ยิ้มออกมาแต่ก็ไม่ได้ลืมตามองกันและแล้วในที่สุดเขาทั้งคู่ก็หลับไหลไปพร้อมกันในสภาพนั้น

♥♥♥♥♥

#ชิมชิมซังนัมจา