CUT hate ep.31 ♥

Music : Surprise Party - Hoodie Allen (feat. Blackbear)

 ริมฝีบางอิ่มสีเชอร์รี่ถูกครอบครองไปเสียแล้วโดนไม่ทันตั้งตัว  ต้นขาแน่นครอบครองสะโพกของร่างสูงเอาไว้ นั่งทับด้วยน้ำหนักทั้งหมด ถอดจูบอันเร่าร้อนก่อนที่จะใช้ลำตัวเอี้ยวตัวล้มนอนทับอีกคนเอาไว้ให้จมไปกับเตียงนุ่ม เอื้อมไปหยิบโทรศัพท์เครื่องสวยมาไว้ในมือก่อนจะกดเลือกเพลงและเปิดมันไม่ลืมที่จะปรับเสียงให้ดังที่สุด นิ้วเล็กจิ้มลงบนหน้าจออีกครั้งเพื่อกดให้เล่นเพลงแบบวนลูปเพียงเพลงเดียว

เสียงเพลงคลอท่อนอินโทรด้วยจังหวะหนักหน่วง เอวที่สมส่วนขยับเบาๆไปพร้อมกับจังหวะเพลง มือหนาเอาก็ถูกบังคับด้วยมือเล็กของจีมินให้มันประคองเอาไว้ที่เอวคอด ริมฝีปากอิ่มประทับจูบบางเบาไปตามซอกคอของจองกุก สะโพกก็พลางขยับไปตามเพลงเช่นเดิม

ความรู้สึกที่เหมือนขาดมานานก็แทบพลุ่งพล่านระเบิดออกมาทั้งคู่ แต่เหมือนว่าจองกุกจะกลั้นเอาไว้ไม่อยู่ มือหนาเปลี่ยนจากจับสะโพกย้ายมาประคองใบหน้างามดุจสตรีของคนรักให้ขึ้นมาระดับเดียวกันพร้อมกับจูบอย่างเร่าร้อน ลิ้นร้อนเกี่ยวกระหวัดไปมาในโพรงปากอยู่นาน

“ใจเย็นๆน่า” จีมินว่า มือเล็กดันไหล่เอาไว้เสียก่อน ปลายนิ้วปรับเปลี่ยนย้ายมาที่ริมฝีปากของจองกุกเป็นสัญญาณว่าให้หยุด เจ้าตัวก็ว่าง่าย จีมินเห็นอย่างงั้นก็ยกยิ้มอย่างพอใจก่อนจะย้ายตัวเองให้อยู่ให้ระดับที่ต่ำลงมา มือเล็กค่อยๆปลดเชือกกางเกงนอนของจองกุกออกและถกลงอย่างช้าๆนุ่มนวล

อุ้งมือเดิมค่อยๆให้จับแก่นกายตั้งขึ้นและชักมันขึ้นลงอย่างช้าๆ เจ้าตัวก้มลงไปที่ตรงนั้นก่อนจะใช้ริมฝีปากครอบครองส่วนด้านบนเอาไว้ เรียวลิ้นเลียไปทั่วก่อนเรื่อยๆเนิบๆ ปอยผมหลายเส้นบดบังใบหน้าของจีมินขณะที่กำลังครอบครองส่วนนั้นอยู่ จองกุกเองแทบอดใจไม่ไหวไม่ทันถึงไหนเขาก็แทบเสร็จเสียแล้วแต่ก็ต้องกลั้นใจเอาไว้

บทเพลงบรรเลงมาเรื่อย วนลูปไปหลายครั้ง มือเล็กที่จับแก่นกายเอาไว้ก็เร่งจังหวะขึ้นเรื่อยๆ น้ำใสๆจากปากก็ทำให้มันง่ายขึ้น  เร่งจังหวะขึ้นอีกหน่อยบวกกับการที่จีมินก็ใช้ปากร่วมด้วยราวกับมันเป็นไอศกรีมรสโปรด

จนเวลาผ่านไปสักพักจองกุกก็ต้องยอมจำนนเพราะลีลาของจีมิน น้ำสีขาวขุ่นถูกปล่อยพุ่งเข้าไปภายในปากของจีมิน จีมินไม่ได้รังเกียจแถมยังใช้ลิ้นเลียไปที่แก่นทั้งแท่ง กลืนลงไปพร้อมกับยกยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ให้จองกุก

“เหนื่อยแล้ว...” จีมินว่าก่อนจะล้มตัวลงนอนข้างๆ จองกุกไม่รีรอก็ขโมยจูบทันที มือหนาก็ไม่ว่างเปล่าปลดเปลื้องเสื้อผ้าของจีมินและโยนมันไปทั่วพื้นห้องนอน

“จะได้เหนื่อยกว่านี้อีก…พร้อมรึยัง?” จองกุกว่า ใช้มือจับต้นขาขาวให้แยกออกและใช้แขนดันเอาไว้กันข้อพับขายันเอาไว้กับเตียงก่อนจะเอ่ยปากถาม

“อือ” เสียงขานตอบเบาในลำคอจากจีมินที่จองกุกที่อยู่ใกล้ๆก็ได้ยินแต่เจ้าตัวก็กลับแกล้งและใช้มืออีกข้างที่ว่างจับแก่มกายของตนเอาไว้จ่อที่ต้นทางแล้ว

“หืม...ถามว่า พร้อมรึยัง??” จองกุกแกล้งถามอีกครั้ง เอี้ยวลำตัวก้มลงซุกไซ้คอขาว

“อือ...พะ–อ๊ะ!” ยังไม่ทันที่จีมินได้ตอบเต็มปากเต็มคำจองกุกก็สอดใส่กระแทกเข้ามาเสียแล้ว ทำเอาคนตัวเล็กร้องออกมาทันที คอระหงก็ถูกขบกัดจนขึ้นรอยแดงระเรื่อเป็นคิสมาร์ค

สะโพกหนาขยับอย่างช้าๆไม่รีบเร่งพลางฟังเสียงครางจากคนรักที่ใช้มือทั้งสองข้างจิกลงที่แผ่นหลังหนาเอาไว้ แต่จองกุกก็แทบลืมความเจ็บนั้นไปได้เลยเพราะเขากำลังรู้สึกดีอยู่อีกต่างหาก

“อ๊ะ–จะ...จองกุก เร็วหน่อย” จีมินพูดติดขัดเพราะถูกอารมณ์เข้าแทรก พูดเบาอยู่ข้างใบหูของจองกุก พอได้ยินอย่างงั้นจองกุกเองก็ต้องทำตามคำสั่ง แก่นกายของจีมินถูเสียดสีด้วยหน้าท้องแกร่งที่ถาโถมกายขยับเร็วขึ้นจากเดิม

“ชอบไหม?” จองกุกเอี้ยวตัวขึ้นเล็กน้อยเอ่ยปากถาม

“อ๊ะ! อื้ออ~...”

“ถ้าไม่ตอบจะพอแล้วนะ”

“ชะ...ชอบ ชอบแบบนะ–อ๊ะ! อ๊ะ! อ๊ะ!” เป็นอีกครั้งที่จองกุกช่วงชิงจังหวะที่จีมินเริ่มเอ่ยปากพูดเขาก็กระแทกกลับไปทั้งแรงและเร็ว ทำเอาจีมินร้องครางเพราะความเสียว จองกุกเองก็ชอบมันไม่แพ้กันที่ได้ยินแบบนั้น

เวลาก็ล่วงเลยไปเกือบสามชั่วโมง เมคเลิฟที่จีมินเป็นคนสตาร์ทเครื่องทำเอาเจ้าตัวนอนหลับปุ๋ยเป็นผักให้จองกุกได้แทะโลมไปทั้งร่างกาย จีมินเหนื่อยจนหลับไปเพราะตัวเองนั้นเสร็จไปห้าครั้ง เทียบกับจองกุกที่เสร็จไปแค่สามครั้งก็คนละชั้นกันแล้ว จองกุกเองก็หายไข้ขาดแบบปลิดทิ้งแบบที่จีมินบอกจริงๆ วันนี้หากใครเห็นเขาเดินไปเดินมาแล้วยิ้มอยู่คนเดียวสาเหตุก็ไม่ไกลไปจาก ปาร์ค จีมิน แน่นอน

อ่านแล้วอย่าลืมกลับไปคอมเม้นกันน้า :D